جایی که هستم

کتاب”جایی که هستم” اولین رمان جومپا لاهیری است که به ایتالیایی نوشته شده. به این امید که پا را از مرز سابق فراتر بگذارد و زبان ادبی جدیدی را بیازماید و به سمت گسترش بیشتر آن برود.

هراس و اشتیاق، درونی و بیرونی: مضامینی که جومپا لاهیری آنها را در این کتاب به اوج می رساند.
زنی که در محوریت داستان است بین حرکت و سکون، بین کشف و شناسایی مکان جدید و پرهیز از آن به طور همزمان، برای ایجاد ارتباط در نوسان است.
شهری که در آن زندگی می کند، او را مسحور خویش ساخته و پس زمینه زندگی روزمره او و تقریبا مخاطب خاص اوست:
پیاده روهای اطراف خانه، باغ ها، میدان ها، خیابان ها، مغازه ها، کافه ها، استخری که مشتقانه به آنجا می رود، ایستگاه اتوبوسی که او را تا مسافتی دورتر می برد، یافتن مادرش که پس از مرگ زودهنگام پدر در انزوای بیمارگونه ای غوطه ور شده است.
و پس از آن همکارانی که با نیمی از آنها قادر به تعامل نیست. دوستان و “او” که سایه ای تسلی بخش و آزارگر است.
تا زمانی که لحظه گذر می رسد. در طول یک سال و پشت سر گذاردن فصل ها، زن به “بیداری” می رسد. روزی که مملو از دریا و نور خورشید است او احساس قدرت می کند و گرمای زندگی را در خونش حس می کند.